نگارش چهارم صفحه ۵۵

نگارش چهارم صفحه ۵۴

نگارش چهارم صفحه ۵۳

نگارش چهارم صفحه۵۲

نگارش چهارم صفحه۵۰

نگارش چهارم صفحه ۴۵

نگارش چهارم صفحه۴۴

نگارش چهارم صفحه ۴۳

نگارش چهارم صفحه ۴۲

نگارش چهارم صفحه ۴۱

نگارش چهارم صفحه ۴۰

نگارش چهارم صفحه ۳۹

نگارش چهارم صفحه۳۸

مثل درس 8و9فارسی خوانداری چهارم دبستان سید احمدرضا تقوی کیا

#_داستان_ضرب_المثل_موش_ﺗﻮ_ﻟﻮﻧﻪ_ﻧﻤﯽﺭﻓﺖ_ﺟﺎﺭﻭ_ﺑﻪ_ﺩﻣﺶ_ﻣﯽﺑﺴﺖ

------------------

ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻥﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﻣﻮﺵ ﺑﺎﺯﯾﮕﻮﺷﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﺍﻭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺁﯾﯿﻨﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﮕﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺩﻡ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﯾﺪ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻡ ﺑﺎﺭﯾﮏ ﻭ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﺻﻼ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺎﯾﺪ. ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﮑﺮﺍ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺟﺎﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺩﯾﺪ ﺍﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﻥ ﺟﺎﺭﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻡ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﮔﺮﺑﻪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍﺩﯾﺪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻭ ﺩﻭﯾﺪ ﻭ ﻣﻮﺵ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻻﻧﻪ ﺍﺵ ﺩﻭﯾﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﻤﯽ ﭼﺎﻕ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﻫﻢ ﺟﺎﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﻣﺶ ﻭﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﻻﻧﻪﺍﺵ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﻻﻧﻪ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﻣﺶ ﺑﺎ ﺟﺎﺭﻭ ﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪ. ﺍﻭ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺑﻮﺩ ﺩﻣﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﺰﺩ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﭘﯿﻨﻪ ﺩﻭﺯ ﺭﻓﺖ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻧﺦ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺮﺩﻩﺍﻡ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﻧﺦ ﺭﯾﺲ ﺑﺮﻭﯼ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺦ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺑﯿﺎﻭﺭﯼ ﺗﺎ ﺩﻣﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺪﻭﺯﻡ ﺍﻭ ﺑﯽ ﺩﺭﻧﮓ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺭﻓﺖ ﻭﻟﯽ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻧﺨﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﺰﯼ ﺑﺮﻭﯼ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺸﻢ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﺗﺎ ﺁﻥ ﭘﺸﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻧﺦ ﮐﻨﻢ. ﻭﻗﺘﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﺰﯼ ﺭﻓﺖ ﺑﺰﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﯼ ﻣﻮﺵ ﺍﯾﻦ ﺩﺷﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺸﮏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﻋﻠﻔﯽ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩﺍﻡ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﻣﻦ ﻫﻢ ﭘﺸﻤﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﻭﯼ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺗﺎ ﺟﺎﺭﯼ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﮐﻤﯽ ﻋﻠﻒ ﺑﺨﻮﺭﻡ ﺗﺎ ﭘﺸﻤﻬﺎﯾﻢ ﺭﺷﺪ ﮐﻨﺪ ﻣﻮﺵ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺭﻭﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﺭﻓﺖ ﻭﻟﯽ ﻫﺮﭼﻘﺪﺭ ﻣﻮﺵ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻧﺸﻨﯿﺪ ﻣﻮﺵ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺩﻣﺶ ﮐﺎﺳﻪ ﺻﺒﺮﺵ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺷﺪ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩ. ﺍﻭ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﮔﺮﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻥ ﺍﺷﮏﻫﺎﯾﺶ ﺭﻭﺩﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻋﻠﻒ ﺭﻭﯾﯿﺪ ﺑﺰﯼ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻋﻠﻒ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭘﺸﻢ ﻫﺎﯾﺶ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﮐﺮﺩ ﻣﻮﺵ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮐﻨﺪﻥ ﭘﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺑﺰ ﮐﺮﺩ ﻭﺁﻧﺮﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺑﺮﺩ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﻫﻢ ﺁﻥ ﭘﺸﻢ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻧﺦ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﺵ ﺩﺍﺩ ﻣﻮﺵ ﻧﺰﺩ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﭘﯿﻨﻪ ﺩﻭﺯ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺩﻭﺧﺘﻦ ﺩﻡ ﺑﺰ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﭘﻨﺪﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺩﺍﺩ ﻣﻮﺵ ﺍﺯ ﺍﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﻡ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﺮﻭﺩ ﻭ ﻗﺪﺭ ﺩﻡ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﺪ.

┄┅┅┄┄┅✶🌸✶┄┅┄┅┄

درس ۸ فارسی چهارم دبستان درس آزادمثل.پاتوازگلیمت دراز تر نکن سیداحمدرضا تقوی کیا

#_داستان_ضرب_المثل_ﭘﺎﯾﺖ_ﺭﺍ_ﺍﺯ_ﮔﻠﯿﻢ_ﺧﻮﺩﺕ_ﺑﯿﺸﺘﺮ_ﺩﺭﺍﺯ_ﻧﮑﻦ

ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﻭ ﺩﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﮔﻞ ﻫﺎ ﻟﺬﺕ ﻣﯿﺒﺮﺩ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﮔﻞ ﺳﺮﺧﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﮔﻞ ﻫﺎ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺑﻮﯾﯿﺪﻥ ﮔﻞ ﮐﺮﺩ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﮔﻞ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﺮﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﮐﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﺮﺧﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻧﺎﻟﯿﺪﻥ ﮐﺮﺩ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺎﻗﻪ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺸﺖ ﺧﻮﺩ ﻓﺸﺮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﻭﺯﯾﺮ ﮐﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﻮﯾﺎ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻭﺯﯾﺮ ﮔﻔﺖ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﻞ ﺭﺍ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﻠﻮﯼ ﻣﺮﺍ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯽ . ﻭﺯﯾﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﻓﮑﺮﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺑﯽ ﺷﮏ ﻣﻦ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺑﻤﺎﻧﺪ . ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﮑﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ؟ ﻭﺯﯾﺮ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﺮﺵ ﺩﻭﺯﺍﻥ ﻭ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﺎﻓﺎﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﮔﻠﯿﻢ ﯾﺎ ﻓﺮﺷﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺍﻣﺎﺩﻩ ﮐﻨﻨﺪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﮕﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺟﺎﺭﭼﯿﺎﻥ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﭘﺨﺶ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻫﺮﮐﺲ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﺵ ﯾﺎ ﮔﻠﯿﻤﯽ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﮔﻠﯿﻢ ﻫﺎ ﯾﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﯾﺎ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ ﻗﺪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﮔﻠﯿﻢ ﺭﺍ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﺎﻓﯽ ﭘﯿﺮ ﻭ ﭼﯿﺮﻩ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻗﺪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﻮﺩ ،ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺷﻮﻕ ﺳﺮ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﺪ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻫﯿﭻ ﻭﺍﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ ﺑﻪ ﻋﻤﺪ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺯﯾﺮ ﮔﻔﺖ ﺍﯼ ﻭﺯﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﮔﻠﯿﻢ ﻫﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﺎﻑ ﭘﻮﺯﺧﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﻣﺎ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻗﺎﻣﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﻠﯿﻤﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭﺍﺯ ﻧﮑﻨﯽ . ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﻭ ﺩﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﮔﻞ ﻫﺎ ﻟﺬﺕ ﻣﯿﺒﺮﺩ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﮔﻞ ﺳﺮﺧﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﮔﻞ ﻫﺎ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺑﻮﯾﯿﺪﻥ ﮔﻞ ﮐﺮﺩ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﮔﻞ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﺮﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﮐﺸﯿﺪ ﻧﺎﮔﺎﻫﺪﺳﺘﺶ ﺑﺮﺧﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻧﺎﻟﯿﺪﻥ ﮐﺮﺩ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺎﻗﻪ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺸﺖ ﺧﻮﺩ ﻓﺸﺮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﻭﺯﯾﺮ ﮐﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﻮﯾﺎ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻭﺯﯾﺮ ﮔﻔﺖ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﻞ ﺭﺍ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﻠﻮﯼ ﻣﺮﺍ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯽ . ﻭﺯﯾﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﻓﮑﺮﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺑﯽ ﺷﮏ ﻣﻦ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﮑﻔﺘﻪ ﺑﻤﺎﻧﺪ . ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﮑﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ؟ ﻭﺯﯾﺮ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﺮﺵ ﺩﻭﺯﺍﻥ ﻭ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﺎﻓﺎﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﮔﻠﯿﻢ ﯾﺎ ﻓﺮﺷﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺍﻣﺎﺩﻩ ﮐﻨﻨﺪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﮕﻔﺖ ﺯﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺟﺎﺭﭼﯿﺎﻥ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﭘﺨﺶ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻫﺮﮐﺲ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﺵ ﯾﺎ ﮔﻠﯿﻤﯽ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﮔﻠﯿﻢ ﻫﺎ ﯾﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﯾﺎ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ ﻗﺪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﮔﻠﯿﻢ ﺭﺍ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﺎﻓﯽ ﭘﯿﺮ ﻭ ﭼﯿﺮﻩ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻗﺪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﻮﺩ ،ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺷﻮﻕ ﺳﺮ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﺪ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻫﯿﭻ ﻭﺍﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ ﺑﻪ ﻋﻤﺪ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺯﯾﺮ ﮔﻔﺖ ﺍﯼ ﻭﺯﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﮔﻠﯿﻢ ﻫﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﺎﻑ ﭘﻮﺯﺧﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﻣﺎ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﮔﻠﯿﻢ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻗﺎﻣﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﻠﯿﻤﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭﺍﺯ ﻧﮑﻨﯽ . ﺍﯾﻦ ﻣﺜﻞ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﮑﺎﺭ ﺑﺮﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﻭ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ .

┄┅┅┄┄┅✶🌸✶┄┅.............

#سیداحمدرضا تقوی کیا

انشاءحاج قاسم سلیمانی چهارم دبستان سیداحمدرضاتقوی کیا

انشای یک نوجوان 

 من در مراسم با شکوه تشییع سردار قاسم سلیمانی شرکت کردم و با چشم های خودم دیدم که او برای مردم کشورمان چقدر ارزش دارد.

در مراسم بسیاری از مردم سردار سلیمانی را با نام هایی مثل مالک اشتر زمان و سردار قلب ها صدا می زدند. جمعیت خیلی زیادی بود و همه یک صدا می گفتند که چقدر او را دوست داشته اند.

او به مردم ایران و کشورهای دیگر امنیت داد و دشمنان ترسو به خاطر این همه شجاعت هایش بود که او را به شهادت رساندند.

سردار سلیمانی! ما درس شجاعت و از خود گذشتگی را از شما یاد گرفته ایم.

ادامه درس چهارم نگارش سید احمدرضا تقوی کیا کلاس چهارم ابتدایی

ادامه درس سوم نگارش چهارم ابتدایی تکالیف روزانه

ادامه درس دوم نگارش جهارم ابتدایی احمدرضا تقوی کیا

درس اول نگارش